مواد مخدر گل (اعتیاد به مواد مخدر گل)، حشیش، کانابیس یا همان ماریجوانا رایج‌ترین ماده غیر قانونی در جهان است. مطالعات نشان می‌دهد اولین تجربه مصرف ماریجوانا کاهش یافته و به اواسط یا اواخر نوجوانی رسیده است.
گیاه کانابیس همان حشیش نر یا ماده هست و گیاه ماده دارای بالاترین میزان ماده مخدر در خود است. روانگردانی ماری جوانا اکثرا توسط ماده‌ای بنام دلتا ۹ تترا هیدروکانابینول (به اختصار THC) ایجاد می‌شود.
نام‌های رایج کانابیس: ماریجوانا، علف (Grass) و Weed می‌باشد.
گیاه کانابیس یا همان حشیش را معمولاً پس از خشک کردن داخل پوکه سیگار ریخته و استعمال می‌کنند.
در سال‌های اخیر بعلت بهبود فنون کشت ماریجوانا، قدرت فرآورده‌های آن افزایش یافته است که حاوی ۱۵ الی ۲۰ درصد THC هستند.
اعتیاد به مواد مخدر گل
براساس تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۲ انجام شد حدود ۱۴ میلیون نفر در یک ماه گذشته مواد مخدر گل یا همان ماری جوانا را مصرف کرده بودند که متأسفانه بیش از نیمی از این تعداد افراد زیر ۱۸ سال بوده‌اند.
جز اصلی ماری جوانا THC است که با ورود به بدن سریعاً از سد مغزی گذشته و وارد مغز می‌شود. با کشیدن مواد مخدر گل یا همان ماریجوانا اثرات نشئه‌آور آن ظرف چند دقیقه آغاز می‌شود. حدود ۳۰ دقیقه بعد از مصرف به اوج خود رسیده و ۲ الی ۴ ساعت دوام می‌ابد. شایع‌ترین اثرات جسمانی مصرف ماریجوانا قرمز شدن سفیدی چشم، افزایش خفیف ضربان قلب (بین ۱۰۰ تا ۱۴۰ بار دقیقه)، افزایش اشتها و خشکی دهان است.
از راه‌های دیگر مصرف ماریجوانا خوردن کیک، شکلات و یا دم کردنی آن می‌باشد. در این حالت نشئگی حاصل از مصرف دیرتر ظاهر شده و دیرتر نیز از بین می‌رود.
مصرف ماریجوانا باعث حملات اضطرابی می‌شود که در صورت عدم کنترل شخص می‌تواند منجر به خودکشی گردد.
از هر ۱۰ نفری که اقدام به مصرف ماریجوانا می‌کنند یک نفر دچار اعتیاد به این مواد مخدر رچه سن نخستین تجربه مصرف پائین‌تر باشد، دفعات مصرف بیشتر باشد و مدت مصرف طولانی‌تر باشد خطر بروز وابستگی بالاتر می‌رود.
مصرف طولانی مدت مواد مخدر گل یا همان ماریجوانا
آیا مصرف ماریجوانا عوارضی در بدن ایجاد می‌کند؟ بله
عوارضی مانند: کوچک شدن مغز، افزایش احتماً تشنج، آسیب به کروموزوم‌ها و انتقال این آسیب به فرزندان و نسل‌های بعدی، اختلال سیستم ایمنی، تغییر غلظت هورمون‌های جنسی، بی‌نظمی قاعدگی می‌باشد.
پس از مصرف ماری جوانا چه اتفاقی می‌افتد؟
ماده مؤثر ماریجوانا بر گیرنده‌های خود در مغز می‌نشیند و باعث می‌شود احساس‌ها تقویت شود، رنگ‌ها عمیق‌تر شوند.
بعلت تأثیر ماریجوانا بر قسمتی از مغز بنام هیپوکامپ درک زمان کندتر شود. در مصرف‌های سنگین باعث احساس جداشدن از خود و گسست از واقعیت می‌شود. همچنین ماری جوانا با اثر بر مخچه باعث تلو تلو خوردن و اختلال در حرکت می‌گردد.
مسومیت با ماریجوانا در اثر مصرف مقادیر بالای آن رخ می‌دهد که منجر به روان گسیختگی می‌شود. یعنی فرد در انجام تکالیف شناختی و اجرایی اختلال بارزی ایجاد می‌شود.حافظه تخریب می‌شود، زمان واکنش کندتر می‌شود، ادراک و هماهنگی حرکتی و توجه آسیب می‌بیند.
اختلالات اضطرابی ناشی از ماریجوانا نسبتاً شایع است درصورتی که فرد نتواند به اضطراب خود غلبه کند می‌تواند باعث خودکشی شود.
فرد نسبت به اطرافیان بدبین می‌شود. افکار بدبینانه‌ای که در اثر مصرف مارجوانا ایجاد می‌شود افکار پارانوئیدی نامیده می‌شود. یعنی فرد فکر می‌کند که دیگران پشت سر او حرف می‌زنند یا علیه او نقشه می‌چینند. این ماده می‌تواند باعث بروز افسردگی در مصرف‌کننده شوند.
اختلالات روانی که می‌تواند با مصرف ماریجوانا ایجاد شود:
۱. جهش به گذشته (Flash back)
فردی که بطور مکرر ماریجوانا مصرف می‌کند اکثر مواقع به گذشته فکر می‌کند. گذشته همیشه برایش لذت بخش‌تر است و نسبت به آینده خوشبین نیست.
۲. تخریب شناختی
مصرف بلند مدت ماریجوانا عملکرد‌های مهم مغز مانند حافظه و توجه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ماری جوانا باعث تخریب حافظه، کاهش توجه، عدم توانایی در تنظیم و سامان دهی اطلاعات پیچیده می‌شود.
هرچه مدت مصرف سنگین ماریجوانا طولانی‌تر باشد تخریب شناختی بارزتر خواهد بود. هنوز مشخص نشده آیا این تخریب‌ها پس از پرهیز طولانی مدت از مصرف ماری جوانا قابل برگشت هستند یا نه؟ اما مسأله‌ای مشخص است این است که ادامه مصرف ماریجوانا قطعاً این تخریب‌ها را شدید‌تر می‌کند.
۳. سندرم فقدان انگیزش:
فقدان انگیزش به مصرف افراطی و طولانی مدت ماریجوانا مربوط است و مشخصه آن بی‌میلی شخص در استمرار روی کار است. (غیبت از مدرسه و محیط کار، عدم انجام کار‌هایی که توجه و پافشاری طولانی مدت لازم دارد) فرد فاقد نیرو، بی‌حال، غالبا چاق و ظاهراً تنبل بنظر می‌رسد.